Hoe beleven wij tijd? Claudia Hammond (de schrijfster van dit boek) vertelt ons er alles over. Ik vond het een leuk boek om te lezen. Het zet je aan het denken. Hoe beleef ikzelf mijn tijd? De ene keer voelt het alsof de tijd voorbij vliegt. De andere keer alsof de tijd voorbij kruipt. Toch gaat het uiteindelijk over dezelfde tijd. Toch? Niet helemaal.... Er zijn momenten dat tijd heel anders is. Bijvoorbeeld in gevangenschap of tijdens een ongeluk. Het is een rekbaar begrip.
Er wordt o.a. gesproken over toekomstdenken. Hiermee wordt bedoelt dat je jezelf in gedachte kunt verplaatsen in een ander tijdsbeeld, bijvoorbeeld de toekomst. Dit is natuurlijk, zoals jij denkt dat de toekomst er mogelijk uit zou kunnen zien, maar dit schijnt nogal belangrijk te zijn om tijd correct te beleven. Ik ben erachter gekomen dat ik dit zeer moeilijk vindt / totaal niet kan. Daarin tegen kan mijn partner ter plekke een beeld oproepen waarbij hij zichzelf de loterij ziet winnen in de toekomst?! Hoe doet hij dat?
Blijkbaar heb ik een ondermaats autobiografisch geheugen. Een wat? Ik kan me moeilijk in de toekomst verplaatsen. En is dat erg? Volgens het boek is dit alleen van toepassing bij mensen met een hersenbeschadiging, schizofrenen, alzheimerpatiënten, hele jonge kinderen, mensen die last hebben van depressies en mensen met zelfmoordneigingen. Tja, het zet je aan het denken.. maar ik weet zeker dat ik niet tot deze groepen behoor. Al roep ik soms wel dat ik Alzheimer light heb, omdat ik nog wel eens wat vergeet.
Ook vertelt Claudia dat een aantal hersengebieden die we gebruiken om de toekomst in te beelden, ook aanwenden wanneer we bij onszelf nagaan wat een ander zou denken. En hier blink ik werkelijk in uit! Wat een geruststelling. Klopt het toch nog een beetje in mijn hersenpan.
Ervaar jij de tijd soms anders? Geen nood. Dat is heel normaal.
Liefs, Marjolein
P.s.: Jouw tijd beter gebruiken? Gooi nu het roer om! Het is altijd het juiste moment.