Als kleine meid speelde ik graag met mijn buurtvriendinnetje postkantoortje of winkeltje. Als we winkeltje speelde, dan bewaarde mijn moeder vaak lege verpakkingen en ik spulletjes die ik wegdeed, zodat er een gevulde plank ontstond die dan fungeerde als 'mijn winkel'. Alleen op mijn kamer ontbrak het aan betalende klanten en in de Fisher Price kassa paste alleen nep geld.
Een enkele keer mocht ik met mijn vriendinnetje op een kleedje naast ons huis spulletjes verkopen. Zowel ik als mijn vriendin zochten op onze kamers naar verkoopbare spullen. Soms aangevuld met een paar dingen van onze moeders. Alleen was onze straat zo rustig dat we, maar 2 dingen verkochten. Één ding aan mijn moeder en één ding aan de moeder van mijn vriendin.
Toen we wat ouder waren mochten we meedoen aan de buurt rommelmarkt met Koninginnedag. Dit deed ik dan samen met mijn jongere zus of buurtvriendin waarbij we vaak met het geld wat we verdienden weer andere tweedehandsspulletjes kochten.
Het winkeltje spelen vond ik dermate interessant dat ik na de basisschool bijna VMBO detailhandel ben gaan doen, maar op advies van mijn moeder koos voor de plaatselijke MAVO. Na deze opleiding was er een lichte twijfel, maar ging mijn voorkeur toch uit naar MBO detailhandel. Na het afronden van deze opleiding ben ik, m.b.v. mijn ouders, direct na de zomervakantie begonnen met mijn eerste eigen winkel; Kantoorvakhandel Kantoor & Zo op het Brabantplein in Breda-Oost.
Een basisschool vriendin zei ooit tegen mij: "Marjolein, het was overduidelijk dat jij ooit een eigen winkel zou gaan hebben, want je sprak er al over toen je klein was".
Het eerste jaar van Kantoor & Zo was erg rustig. Vrij snel kreeg ik de kans om de plaatselijke Postkantoor in mijn winkel te krijgen inclusief ING balie. Deze kans heeft ervoor gezorgd dat iedereen in de wijk mijn winkel leerde kennen en ik voor het eerst personeel kreeg.
Vroeger toen ik met mijn buurtvriendinnetje postkantoortje speelde (we hadden namelijk ieder ons eigen speelset) vonden we dat erg leuk. Ik vond haar speelset veel mooier, dan de mijne en was er ook een beetje jaloers op. Ik had nooit kunnen vermoeden dat ik ooit mijn eigen postkantoor zou hebben.
Ik vond laatst tijdens het opruimen een oud boekje uit mijn kindertijd. Tja, ... daar is het misschien wel mee begonnen. Wie zal het zeggen?